De juiste perceptie van wat je ziet

Tijdens de weekenden is het weer al sport wat de klok slaat op tv. In een eerdere blog heb ik het al eens aangehaald dat je als sportliefhebber met periodes heel erg op je wenken wordt bediend. Enkele weken geleden werd het Europees Kampioenschap veldrijden uitgezonden. Ik weet niet of je het je nog herinnert, maar dat was het weekend dat er een storm doorheen de lage landen raasde. Toen die door Frankrijk passeerde, waren de wedstrijden een dag doorgeschoven zodat het op zondag een opeenvolging van races was. Spannend voor de organisatoren, veel animo bij de toeschouwers en ook veel kijkgenot voor de thuiskijkers.

Tijdens de wedstrijd van de elite mannen gaan de hemelsluizen nog een paar keer open en valt de regen er met bakken uit. Risico en spektakel gegarandeerd. Als renner heb je sowieso al last van regen om goed te kijken waar je dient te rijden, komen daar dan ook nog overdadige modderspetters bij, dan wordt het wel heel lastig om net dat te zien wat er werkelijk is. Ook voor de toeschouwers, ter plekke of in de zetel, is het niet altijd duidelijk dat wat je ziet, ook daadwerkelijk datgene is wat het écht is.

'We laten ons vaak leiden door het eigen inschattingsvermogen dat grotendeels is gevormd door ervaringen.'

Terwijl ik me bezig houd met de strijk (dat multitask ik nogal gemakkelijk wanneer ik naar tv kijk) staat mijn man plots recht vanuit de zetel, neemt een zacht doekje en wrijft ermee over het televisiescherm. Ik zie het wel gebeuren maar stel er mij geen vragen bij, want misschien heeft hij een veeg gezien op het scherm en wil hij het nu proper vegen, toch? Ik strijk dus lustig voort terwijl hij met een doekje op het scherm staat te wrijven. Wat een attente man, denk ik nog...

Plots begint hij te glimlachen, draait zich om en terug op weg naar de zetel, zegt hij doodleuk: 'Ik probeerde dus de regendruppels van het scherm te vegen!'
'Huuh?', vraag ik al lachend, 'had je dat dan niet gezien?'
'Nee,' antwoordt hij, 'ik had het blijkbaar niet juist gezien.'

Dit is een goed voorbeeld van hoe we als mens dingen denken te zien, maar die er in werkelijk helemaal niet zo zijn. Perceptie is daar een mooi woord voor. We laten ons immers vaak leiden door het eigen inschattingsvermogen dat grotendeels is gevormd door ervaringen. Ben je je dan niet bewust van die eigen vervorming, dan blijf je duchtig verder vervormen. En dat kan op den duur zelfs tot frustratie leiden, want jij ziet wat je ziet (correctie: je ziet wat je denkt te zien volgens je eigen vervorming) en je verwacht dat anderen rondom jou de dingen ook zo zien. Maar wat als die anderen ook eigen vervormingen hebben? ... Juist!

Merk je dat je zelf ook al eens aanloopt tegen 'denken te zien wat je ziet' of wil je dat anderen je zien zoals je jezelf ziet (want ook dat valt onder perceptie), contacteer me geheel vrijblijvend en we bekijken samen op welke manier mijn coachingaanpak past bij datgene waar je tegenaan loopt.

See you,
Ine