Geconcentreerd zijn of niet
In of uit concentratie: daarover wordt vaak gesproken binnen sporttermen. Echter, ook in je dagdagelijkse activiteiten, als student tijdens het studeren of op je werk, maak je meer dan eens de switch naar geconcentreerd aan de slag gaan en evengoed ben je de seconde daarna alweer uit concentratie. Waarom? Meer dan waarschijnlijk omdat je door iets of iemand bent afgeleid m.a.w. je aandacht wordt verplaatst. Geconcentreerd zijn kan je op dat vlak vergelijken met zwanger zijn: je bent zwanger of je bent het niet. Een beetje zwanger zijn kan niet en dit geldt net hetzelfde als het gaat om geconcentreerd zijn: je bent geconcentreerd of je bent het niet, zo simpel is het.
Ga maar eens na hoe vaak je aan iets start en voor je het weet ben je alweer met iets anders bezig. Hoe meer dingen er zo op je pad komen, hoe meer je je op een bepaald moment gaat afvragen waar je oorspronkelijk aan begonnen was. Herkenbaar? Ongetwijfeld. Laat het één troost wezen, er zijn nog anderen die zich in net dezelfde situaties begeven.
Je kan het dan wel als een voordeel zien om veel dingen achter elkaar op te starten want je hebt dan wel de indruk dat je veel gedaan hebt, maar is dat wel zo? Hoeveel van die zaken zijn er ook effectief en helemaal volledig afgewerkt? En is dat ene project waar je initieel mee begonnen was ook afgewerkt?... Oeps... de kans is groot dat je dit vergeten bent, niet?
'Waarvoor gebruik je je concentratie?
Waarom heb je dat nodig?'
Waarvoor gebruik je je concentratie? Waarom heb je dat nodig?
Je mentale brein trainen is op dit vlak zeer nuttig, zodat je je concentratie net iets langer kan volhouden om (in je sport) een bepaalde actie succesvol uit te voeren, je tijdig en voldoende voor te bereiden op een toets of examen dat er aan komt, een taak op je werk naar behoren voor te bereiden of uit te voeren. Leren en je bewust worden wanneer en hoe je uit je concentratie wordt gehaald maar vooral, hoe je terug in die bubbel van volledige concentratie kruipt is daarin heel erg nuttig.
In sommige situaties kan dit zelfs heel acuut zijn...
Zo heb ik een dag bijgewoond waarin we allerlei tips en tricks meekregen om je energieniveau op het werk omhoog te krikken. Tegen het einde van de dag werden we voorbereid om op blote voeten over enkele meter van assen van uitgebrand hout te stappen (hoewel sommige assen er nog zeer rood uitzagen).
Mij ging het oorspronkelijk zeer goed af om mijn gedachten leeg te maken en in mijn concentratie te kruipen. Ik was me slechts bewust van hetgeen dat ik moest doen: stappen naar de overkant. Niks of niemand anders zag of hoorde ik. Geen enkel gevoel dat me raakte, ik zat in concentratieland... enkel met mezelf bezig...
Tot de begeleider aan de overkant dacht dat ik niet hoog genoeg keek, met zijn arm begon te zwaaien en me toe riep: 'Kijk omhoog!'... Bam! Afgeleid. Bewust van hem die daar staat te zwaaien en me opwacht aan de overkant, bewust van hetgeen hij tegen me zei, ondanks alle goede bedoelingen van zijn kant uit. Het gevolg? Ik werd met een ruk uit mijn concentratie getrokken, bedacht me plots dat ik op hete kolen aan het stappen was, stelde me de vraag hoe ver ik nog moest gaan, keek naar beneden en het voelde onmiddellijk zéér heet onder mijn voeten. Als reactie begon ik sneller te gaan dan normaal en was ik meer dan blij dat ik aan de overkant was.