Het wezenlijke verschil tussen aandacht en concentratie

Mijn man kwam thuis en vertelde dat hij onze jongste dochter had meegenomen naar een plek waar men door aankomende werken een voorlopige brug had gelegd over het water om daar met al het zware werkmateriaal over te kunnen. Hij was er heel gefascineerd over aan het vertellen - toegegeven, hij keek er met een bepaalde set ogen naar vermits hij er beroepshalve eens een kijkje ging nemen - waarna ik me omdraaide naar onze dochter en haar vroeg wat zij had gezien. 'Eendjes', antwoordde ze doodleuk... Ik moet iets tussen verbaasd en niet verbaasd hebben gekeken (ik ken haar uiteraard al langer) en we begonnen allebei te lachen. Haar aandacht lag duidelijk niet bij die brug. 'Tja,' voegde ze er nog aan toe, 'wat ken ik nu van bruggen' ... weer gelach...

Onze aandacht gaat uit naar dat wat onze aandacht trekt. En daar ligt meteen het wezenlijke verschil tussen aandacht en concentratie: je aandacht is datgene dat je verplaatst en je concentratie is dat waar je je aandacht op vastzet. Stel dat ik je zeg om met je aandacht naar je linkervoet te gaan, dan naar je rechterhand, vervolgens je buik en tenslotte je neus, dan ga je je aandacht steeds verplaatsen en ben je daar mee aan het spelen. Stel dat ik nu zeg om met je aandacht naar je linkervoet te gaan en daar te blijven dan zet je je aandacht vast en ga je over in concentratie. Een belangrijk gegeven bij concentratie is dat je in of uit concentratie bent, iets ertussen bestaat niet. Het is net als zwanger zijn, dat ben je of dat ben je niet, niks daartussen.

'Ons brein werkt als het ware als een spier die je kan trainen.' 

In een sportwedstrijd is het van wezenlijk belang dat je als sporter in de juiste proporties met je aandacht en je concentratie omgaat. In cé is het ook zo dat we als mens niet oneindig in concentratie kunnen blijven, dat kan ons brein simpelweg niet aan. Gemiddeld genomen, en afhankelijk van welke bron je daarover raadpleegt, ligt de capaciteit van waarin we in volledige concentratie kunnen zijn tussen de tien en de veertig minuten. Een vrij ruime stretch waarop je kan trainen want ons brein werkt als het ware als een spier die je kan trainen. Denk daarbij aan studeren: waren we als kind in staat om een bepaalde tijd te leren, dan ging dat in het middelbaar en de hogere studies gaandeweg beter en beter. Studeren bouw je op, daar zoek je je eigen methodiek bij, schaaf je bij en meer en meer verbeter je je concentratievermogen. In de sport kan je jezelf daarop trainen door eerst jezelf te kennen en te weten wat je nodig hebt - wat je innerlijke driver is - om in de actie te komen en kan je tijdens de training bijvoorbeeld ook trainen op afleiding. Speel met je aandacht en zet telkens je aandacht vast op datgene waarop je je wenst te concentreren. Laat eens wat luidere muziek door de boxen galmen (let wel op voor je oren, tinitus is een kwaad iets, ik spreek uit ervaring), laat je leiden door publiek,... wat dan ook, er zijn verschillende trucs om te trainen op je concentratie terwijl iets buiten jezelf je uit concentratie probeert te brengen en dus je aandacht wil trekken. Want nogmaals: onze aandacht gaat uit naar dat wat onze aandacht trekt. Denk aan het verhaal van de eendjes...

Veel succes met het trainen van je concentratie!

Liefs,