Iedereen medeplichtig

Praten met anderen... dat kan iedereen, toch?
Want we hebben dat nooit anders gedaan, of niet?
Ik bedoel wel, écht praten, waarbij je aandachtig luistert naar wat de ander zegt (en omgekeerd doet de andere persoon dat ook bij jou) en het gesprek constructief opbouwt en afrondt.

Hmmm... klinkt makkelijk maar is het dat ook? We hebben immers allemaal 'ons eigen gedacht' over iets en we willen dat stiekem ook wel vaak opdringen aan de ander. Ja, het is dat kantje weer, hoor, waar ik reeds eerdere blogs over heb geschreven: perceptie! 

'We zitten ingenieus in elkaar en we hebben elk unieke drijfveren die voldoende dienen te worden gevoed.'

Daarbij komt ook nog dat we worden gedreven door onze aangeboren drijfveren die de stuwing bepalen van waar je van aangaat of van uitschakelt. Met andere woorden, dat wat je aanwakkert en motiveert om iets te doen of niet. Vaak snappen we niet dat een ander niet van hetzelfde gemotiveerd geraakt en dat wekt dan weer frustratie of ontgoocheling bij onszelf op. Worden we zelf onvoldoende op onze drijfveren aangedreven, dan geraken we weer uitgeblust. Al hoop ik hier dat je me nog kan volgen... Indien niet, onthoud gewoon het volgende: we zitten ingenieus in elkaar en we hebben elk unieke drijfveren die voldoende dienen te worden gevoed.

In een gesprek gaan we dus vaak om met de ander zoals we zelf de wereld rond ons heen zien, wat we al hebben opgeslagen aan ervaringen en hoe we ook graag willen dat de ander de wereld ziet. We zijn wat dat betreft allemaal medeplichtig.

Eens je jezelf beter kent, het bewustzijn er is dat diegene waarmee je praat anders in elkaar kan zitten (en wie weet herken je wel zaken waarop je verschilt, maar evengoed waarop je gelijkenissen vertoont) en er vanuit het besef op uitkomt dat die andere persoon ook andere drijfveren kan hebben, dan leg je al een goede basis voor op zijn minst een goed gesprek!

Ben je benieuwd naar meer? Contacteer me gerust en geheel vrijblijvend.

Liefs,
Ine