Ik ergerde me dood aan hem
Onlangs was ik in gesprek met een Nederlandse topsporter, een Olympisch kampioen van Tokyo notabene, en het ging over hoe we als mens in elkaar zitten en welk effect dat kan hebben op anderen, daar waar het gaat over samenwerken met anderen. Dit kan in de context van samenwerken op de werkvloer tussen collega's onderling of de dynamiek die er is tussen leidinggevenden en hun team. In de competitie- en topsport draait het nog meer om de knikkers en kan het gaan tussen het samenwerken tussen trainer en sporter maar ook tussen sporters onderling in geval van ploegsporten. Kortom, overal waar mensen bij aan te pas komen heb je een vorm van samenwerken.
Hoe we in elkaar zitten wordt bepaald door het temperament dat we van bij de geboorte hebben meegekregen. In eerdere blogs heb ik er reeds over geschreven dat deze eigenschappen aangeboren en vooral onveranderlijk zijn. Ook al zijn er zo zestien verschillende types, het maakt ons allen uniek want koppel aan je temperament je gedrag dat door beïnvloeding van alles en iedereen rondom jou mee wordt gevormd, en je krijgt een gehele eigenheid. Eenvoudig gezegd, je temperament bepaalt samen met je gedrag je karakter.
'Het is niet voor iedereen een evidentie om zich open te stellen voor anderen, al geef ik graag het advies om eerst bij jezelf te starten.'
Nu even terug naar dat gesprek met de Nederlandse topsporter. Hij vertelde dat hij met een van zijn teamgenoten wel eens kon botsen en dat hij niet begreep waar dat vandaan kwam. 'Ik ergerde me dood aan hem', zei hij erbij. In een zoektocht naar te leren begrijpen hoe dat kwam, werd hij door hun coach eveneens begeleid omtrent elkaars temperament beter van elkaar te leren kennen met als doel de samenwerking optimaal te brengen. Het was pas toen hij doorhad hoe het temperament van zijn teamgenoot functioneerde, hij plots begreep waarop ze met elkaar konden botsen. Dit inzicht alleen al zorgde voor een begrip waardoor die botsingen plots niet zo groot meer waren en ze samen verder konden... met een gouden medaille op de Olympische Spelen als gevolg.
Niet dat dit inzicht alleen die medaille heeft opgeleverd, ze hebben er uiteraard al van enkele jaren voordien keihard voor getraind maar die medaille zou er mogelijk ook niet zijn gekomen moest het begrip voor elkaars temperament en, vooral, hoe ze vanuit die basis dan wel konden samenwerken, er niet was geweest.
Het was fijn om te horen hoe verhelderend en ook oplossend dit voor hen is geweest. Het is niet voor iedereen een evidentie om zich open te stellen voor anderen, al geef ik graag het advies om eerst bij jezelf te starten. Leer jezelf goed te doorgronden, start met zelfbewustzijn, start met het leren doorgronden van je eigen temperament - je kan daarvoor trouwens ook bij In2Mental terecht om dat didactisch en/of motorisch bepaald te krijgen - en je zal veel makkelijker dingen herkennen bij anderen, ook al zijn die totaal tegenovergesteld dan bij jezelf. Het maakt er je leven, werk en sport alleen maar rijker mee.
Ik wens je een goede samenwerking met wie dan ook!
Liefs,
Ine